MC 4/1 1713: Unterschied zwischen den Versionen

Aus Quellen Alpen-Adria
(Die Seite wurde neu angelegt: „Die Kärntner Geschichtsquellen. Vierter Band 1202–1296. Erster Teil 1202–1262 (Monumenta Historica Ducatus Carinthiae 4/1). Hg. August von Jaksch. Klagenfurt 1906, S. 77. Nr. 1713. ---- '''idno::1713.''' <small>Ossiach 20.</small> Ossiach 1215 Jänner 17. <div style=“text-indent:4ex“>“abstract::Abt Konrad von Ossiach verleiht dem Hermann von Rottendorf (s. Feldkirchen) und de…“)
 
 
(5 dazwischenliegende Versionen desselben Benutzers werden nicht angezeigt)
Zeile 7: Zeile 7:
'''[[idno::1713]].''' <small>Ossiach 20.</small> [[pubPlace:Ossiach am Ossiacher See|Ossiach]] [[date::1215-01-17|1215 Jänner 17]].
'''[[idno::1713]].''' <small>Ossiach 20.</small> [[pubPlace:Ossiach am Ossiacher See|Ossiach]] [[date::1215-01-17|1215 Jänner 17]].


<div style=“text-indent:4ex“>[[abstract::Abt Konrad von Ossiach verleiht dem Hermann von Rottendorf (s. Feldkirchen) und dessen Gattin Gerdrud die ersterem von seinem Vorgänger um drei Mark verpfändete, von Konrad aber zurückgelöste Hube in „Moss“ auf deren Lebenszeit.]]</div>
<div style=“text-indent:4ex“>''[[abstract::Abt Konrad von Ossiach verleiht dem Hermann von Rottendorf (s. Feldkirchen) und dessen Gattin Gerdrud die ersterem von seinem Vorgänger um drei Mark verpfändete, von Konrad aber zurückgelöste Hube in „Moss“ auf deren Lebenszeit.]]''</div>


<small>
<small>
<div style="text-indent:4ex">''Gröblacher, Annales Ossiac. saec. XVI. ex. F 13 (B).</div>
<div style="text-indent:4ex">''Gröblacher, Annales Ossiac. saec. XVI. ex. F 13 (B).'' </div>
<div style="text-indent:4ex">''Archiv f. öst. Geschichte 7, 210 aus B. – Ausz. Annus Milles. Ossiac. 69.</div>
<div style="text-indent:4ex">''Archiv f. öst. Geschichte 7, 210 aus B. – Ausz. Annus Milles. Ossiac. 69.''</div>
</small>
</small>


<div style=“text-indent:4ex“>''1215. [[authority::Konrad, Abt von Ossiach |Chunradus abbas]] prefuit 16. kalend. ianuarii (!). Iste [[authority::Konrad, Abt von Ossiach |abbas]] mansum in [[placeName :: Moss]] tribus marcis ab antecessoribus Radmarsdorff [[persName:: Hermann von Rottendorf |Hermanno militi de Radmarsdorff]] impignoratum acceptis tribus aliis marcis predictum mansum sibi et coniugi sue [[persName::Gerdrud von Rottendorf|Gerdrudi]] tota utriusque vita libere cum proventibus concedit possidendum tali conditione interposita, quod idem mansus post obitum utriusque ab eorum heredibus et a cunctis aliis totaliter absolutus ad monasterium omni occassione postposita libere possidendum pro animarum suarum remedio revertatur hoc etiam interpositio, quod prenominatus [[persName:: Hermann von Rottendorf |Hermannus]] vel uxor [[persName::Gerdrud von Rottendorf|uxor]] eius mansum predictum obligatione vel concessione sive aliquo alio modo non possint a se ipsis vel a nobis aliquatenus alienare. Testes [[testis:: Ioannes plebanus de Tyuen]], [[testis::Gotfridus]]et [[testis::Arnoldus]] fratres de Hauenarebrech milites, [[testis::Heinricus de sancto Vito]], [[testis::Echardus]] , [[testis::Theodericus milites de Glaneckh]], [[testis::Fridericus]] frater Hermanni, [[testis::Chuno]] et frater suus [[testis::Wernherus]], [[testis::Engelschalchus]], [[testis::Engelbertus], [[testis::Fridericus]], [[testis::Hedenricus de Stirenberch]] milites, [[testis::Petrus de Tyuen]] officialis domini patriarche etc.  
<div style=“text-indent:4ex“>''1215. [[authority::Konrad, Abt von Ossiach|Chunradus]] [[abbot::Konrad, Abt von Ossiach|abbas]] prefuit 16. kalend. ianuarii (!). Iste abbas mansum in [[placeName::Moss]] tribus marcis ab antecessoribus [[persName:: Hermann von Rottendorf |Hermanno militi de Radmarsdorff]] impignoratum acceptis tribus aliis marcis predictum mansum sibi et coniugi sue [[persName::Gerdrud von Rottendorf|Gerdrudi]] tota utriusque vita libere cum proventibus concedit possidendum tali conditione interposita, quod idem mansus post obitum utriusque ab eorum heredibus et a cunctis aliis totaliter absolutus ad [[monastery::Stift Ossiach|monasterium]] omni occassione postposita libere possidendum pro animarum suarum remedio revertatur hoc etiam interpositio, quod prenominatus [[persName::Hermann von Rottendorf|Hermannus]] vel uxor [[persName::Gerdrud von Rottendorf|uxor]] eius mansum predictum obligatione vel concessione sive aliquo alio modo non possint a se ipsis vel a nobis aliquatenus alienare. Testes [[testis::Johannes von Tiffen, Leutpriester|Ioannes plebanus de Tyuen]], [[testis::Gotfridus]]et [[testis::Arnoldus]] fratres de Hauenarebrech milites, [[testis::Heinrich von Sankt Veit|Heinricus de sancto Vito]], [[testis::Echardus]] , [[testis::Theodericus milites de Glaneckh]], [[testis::Fridericus]] frater Hermanni, [[testis::Chuno]] et frater suus [[testis::Wernherus]], [[testis::Engelschalchus]], [[testis::Engelbertus], [[testis::Fridericus]], [[testis::Hedenricus de Stirenberch]] milites, [[testis::Peter von Tiffen|Petrus de Tyuen]] officialis domini patriarche etc.  
<div style="text-indent:4ex">Acta in [[placeName::Feldkirchen|Velchirchen]], MCCXV, indictione tertia, XVI kalend. februarii. </div>
<div style="text-indent:4ex">Acta in [[placeName::Feldkirchen|Velchirchen]], MCCXV, indictione tertia, XVI kalend. februarii. </div>



Aktuelle Version vom 8. Juni 2022, 09:39 Uhr

Die Kärntner Geschichtsquellen. Vierter Band 1202–1296. Erster Teil 1202–1262 (Monumenta Historica Ducatus Carinthiae 4/1). Hg. August von Jaksch. Klagenfurt 1906, S. 77. Nr. 1713.




1713. Ossiach 20. Ossiach 1215 Jänner 17.

Abt Konrad von Ossiach verleiht dem Hermann von Rottendorf (s. Feldkirchen) und dessen Gattin Gerdrud die ersterem von seinem Vorgänger um drei Mark verpfändete, von Konrad aber zurückgelöste Hube in „Moss“ auf deren Lebenszeit.

Gröblacher, Annales Ossiac. saec. XVI. ex. F 13 (B).
Archiv f. öst. Geschichte 7, 210 aus B. – Ausz. Annus Milles. Ossiac. 69.

1215. Chunradus abbas prefuit 16. kalend. ianuarii (!). Iste abbas mansum in Moss tribus marcis ab antecessoribus Hermanno militi de Radmarsdorff impignoratum acceptis tribus aliis marcis predictum mansum sibi et coniugi sue Gerdrudi tota utriusque vita libere cum proventibus concedit possidendum tali conditione interposita, quod idem mansus post obitum utriusque ab eorum heredibus et a cunctis aliis totaliter absolutus ad monasterium omni occassione postposita libere possidendum pro animarum suarum remedio revertatur hoc etiam interpositio, quod prenominatus Hermannus vel uxor uxor eius mansum predictum obligatione vel concessione sive aliquo alio modo non possint a se ipsis vel a nobis aliquatenus alienare. Testes Ioannes plebanus de Tyuen, Gotfriduset Arnoldus fratres de Hauenarebrech milites, Heinricus de sancto Vito, Echardus , Theodericus milites de Glaneckh, Fridericus frater Hermanni, Chuno et frater suus Wernherus, Engelschalchus, [[testis::Engelbertus], Fridericus, Hedenricus de Stirenberch milites, Petrus de Tyuen officialis domini patriarche etc.
Acta in Velchirchen, MCCXV, indictione tertia, XVI kalend. februarii.